Miód wrzosowy to wyjątkowy produkt pod względem smaku oraz wartości prozdrowotnych. Właśnie jego pierwsze partie trafiają na rynek, gdyż dopiero zakończono zbiory. Jak powstaje i dlaczego jest wyjątkowy?
Wrzosowiska w Polsce są rzadkością. Wrzos jest krzewinką wieloletnią i dla rozwoju potrzebuje wielu lat. Ponieważ lasy są przeważnie silnie użytkowane, w wielu miejscach nie ma szansy utrzymać się, gdyż runo leśnie jest regularnie niszczone. W niewielu miejscach ma wystarczający spokój, aby rosnąć.
Jeśli ma powstać miód wrzosowy potrzebne są hektary wrzosowisk, a to już się naprawdę duże wymaganie. Obecnie można je znaleźć na obszarach chronionych (np. Natura 2000) lub na poligonach. Na te drugie wstęp jest utrudniony. Zatem mała dostępność miejsc gdzie móże powstać miód wrzosowy jest pierwszym powodem jego wyjątkowości.
W nielicznych lasach, które nie są intensywnie użytkowane wrzosy mają szansę się rozrosnąć i stworzyć duże wrzosowiska
Wyzwaniem jest przebieg pogody i lokalne warunki na wrzosowiskach. W końcu lata i na początku jesieni tereny leśne, wysokie trawy, zagajniki i wrzosowiska pełne są sieci pajęczych. To właśnie na nich tracą życie pszczoły zbieraczki. Wiele owadów z wyprawy po wrzosowy nektar nie wraca do ula. Oznacza to, że roje bardzo słabną w okresie, kiedy powinny właśnie się wzmacniać przed zimą. Pozyskanie wrzosowego miodu okupione jest znaczącymi stratami dla pszczelarza.
Warunki pogodowe nie są bez znaczenia. Jesień to często niska temperatura, wiatr i deszcze. Zatem w okresie pozyskiwania miodu wrzosowego może nie być warunków do lotu i pracy pszczół robotnic. Chociaż wrzosy kwitną, może nie być okazji, aby pszczoły skorzystały z ich kwiatów.
Na drugiej szali niekorzystnej pogody są susze, które latem wyniszczają i osłabiają krzewy wrzosów. Jeśli niedostatek deszczu przedłuża się na czas kwitnienia roślin, skutkuje to brakiem nektarowania. I chociaż wrzosy mogą cieszyć oczy spacerujących swoimi fioletowymi kwiatostanami, będą dla owadów bezużyteczne. Dzieje się tak, gdyż rośliny bez dostępu do dostatecznej ilości wody nie mogą wytworzyć nektaru – płynnego pokarmu pszczół.
Pszczoły robotnice chętnie zbierają aromatyczny nektar wrzosów, jednak często przypłacają to życiem. O tej porze roku czyha na nie wiele niebezpieczeństw. Głównie są to pająki ze swoimi sieciami.
Niezaprzeczalnym faktem jest wybitny smak miodu wrzosowego, który odróżnia go od innych miodów. Jest to być może najbardziej aromatyczny polski miód, o wyraźnym, intensywnym zapachu kwiatów wrzosu. Barwę ma bursztynową, jest gęsty i ma niezwykła strukturę. Jest ona nieco galaretowata i wymaga specjalnego oprzyrządowania, aby wydobyć go z plastrów. Jest to czasochłonne i generuje dodatkowe koszty dla pszczelarza. Sam smak miodu może mieć nieco ostrą nutę.
Miód wrzosowy ma niezwykłe właściwości. Ma wiele aminokwasów i enzymów. Poza tym olejki eteryczne, witaminy i biopierwiastki. Jest polecany dla osób zmagających się z problemami dróg moczowych. Mowa tu zarówno o pęcherzu, nerkach, jak i prostacie. Łagodzi stany zapalne: w jamie ustnej, układzie pokarmowym, a także problemy reumatyczne. Szczególnie polecany jest przy infekcjach w okresie zimowym.
W celu zakupu miodu wrzosowego pochodzącego z obszaru chronionego Natura 2000 kliknij tutaj.
