Teoria przyrównania pszczół do ssaków nie jest nowa, po raz pierwszy sformułował ją wybitny niemiecki pszczelarz Johannes Mehring w XIXw. Według niego rój stanowi jeden wspólny organizm, gdzie pszczoły to organy wewnętrzne, zaś matka oraz trutnie to odpowiedniki narządów rozrodczych męskich i żeńskich.
Wnikliwe obserwacje i dokładne poznanie biologii pszczół pozwalają nam na wyodrębnienie wspólnych cech z ssakami.
Inteligencja. Pszczoły (ale i inne owady społeczne, jak mrówki, termity) wykazują się najwyższym wskaźnikiem inteligencji pośród wszystkich bezkręgowców, to tzw. inteligencja społeczna. Ten aspekt mógłbym rozwinąć na wiele stron, obiecuję, że w najbliższym czasie poruszę bardziej ten wątek. Najogólniej, bardzo sprawnie wyszukują pokarm i potrafią precyzyjnie określić dzięki swego rodzaju mowie (wykonywanie tańca na plastrze) jego lokalizację. Potrafią nawet określić ilość pożytku, jego jakość i czas występowania. W niezwykły sposób przyswajają i przetwarzają nowe informacje. Dokładny podział ról i zadań w ulu poszczególnych grup robotnic też stanowi fenomen.
Podobnie jak ssaki, pszczoły wykazują niski stopień rozrodczości. Jedna rodzina „wydaje na świat” kilka rójek rocznie. Może ktoś zarzucić, że przecież w ulu rodzą/wygryzają się tysiące robotnic dziennie. W tych kategoriach należy to jednak traktować jak swego rodzaju odnawianie się komórek w superorganizmie.
Ssaki karmią swoje młode mlekiem, a pszczoły… dzięki specjalnym gruczołom wytwarzają dla swoich larw mleczko.
U samicy ssaka zarodek rozwija się w macicy, gdzie jest zaopatrywany w składniki odżywcze, ma zapewnioną stałą temperaturę i spokój rozwoju. Nie inaczej jest w pszczelej rodzinie, gdzie w „łonie kolonii” utrzymywany jest dla czerwiu korzystny mikroklimat. Plaster to swego rodzaju ciało składające się z komórek magazynujących pokarm, macicy, szkieletu, narządów zmysłu, a także układu nerwowego oraz odpornościowego.
Jeszcze jedno, podobnie jak u ssaków, opuszczenie potomstwa przez pszczoły to ostateczność.
Są bezgranicznie oddane młodym.
Temperatura wymagana dla rozwoju poczwarek to ok. 35 st. C, u ssaków temperatura ciała jest mniej więcej zbliżona. Poza tym pszczoły, jako nieliczne z owadów potrafią dzięki energicznym drganiom podnosić swoja temperaturę. Rodzina pszczela, podobnie jak ssaki, potrafi doskonale regulować temperaturę , w razie potrzeby schładzać lub ocieplać swój „organizm”.
Dzięki zbiorowemu zaangażowaniu pszczoły potrafią obronić się przed zagrożeniami/drapieżnikami.
Ciekawy jestem jakie zdanie na powyższe rozważania mają Państwo, zachęcam do dyskusji w komentarzach 🙂 .
