Za oknem brak śniegu i temperatura w granicach 5 stopni. Choć już mamy styczeń i należałoby się spodziewać spadku temperatury grubo poniżej zera oraz zasp śniegu. Czy takie zimowe warunki są jednak lepsze niż siarczyste mrozy? Nie w świecie owadów zapylających. Oto dlaczego ciepła zima nie jest dobra dla pszczół.
Sroga zima nie grozi pszczołom. Owady są ewolucyjnie przygotowane do przezimowania w trudnych warunkach atmosferycznych. W ciągu lata zadbały o dostateczne zapasy pokarmu.
Powszechnie uważa się, że największym wyzwaniem dla zimujących pszczół są silne mrozy. Jednak to mylna opinia. Jeśli owady są zdrowe i zimują w odpowiedniej liczbie, a także nie brakuje im pokarmu, to nic im nie grozi nawet w bardzo mroźne dni.
Dzieje się tak dlatego, że pszczoły miodne ewolucyjnie przystosowały się do zimowania w naszym wymagającym klimacie. Zbierają duże zapasy miodu na zimę, który mogą wykorzystać jako źródło energii do ogrzewania ula. Pisaliśmy o tym we wcześniejszym tekście. Spożywając miód, robotnice wprowadzają swoje mięśnie w drżenie, które generuje ciepło ogrzewające cały rój.
Utrzymująca się na plusie temperatura zimą zwiastuje problemy w ulu. Pszczelarz musi zachować dodatkową czujność, gdy zamiast mrozów są jesienne lub wiosenne warunki pogodowe. Podwyższona temperatura otoczenia wpływa negatywnie na pszczoły przygotowane do zimowania w znacznie trudniejszych warunkach.
Ciepłe dni zimą pobudzają pszczelą rodzinę i ta zaczyna żyć jakby na zewnątrz ula była już wiosna. Pszczela matka zbyt wcześnie zaczyna składać jajeczka i rodzina rozpoczyna rozwój.
Ciepła zima nie jest dobra dla pszczół, ponieważ zaburza naturalny cykl owadów. Pszczela matka zaczyna znów składać jajeczka, przez co liczba robotnic w ulu się zwiększa. Wymaga to podniesienia jeszcze bardziej temperatury w ulu i zwiększenia zużycia zapasów, które miały starczyć do wiosny. Może więc się okazać, że zabraknie ich na przednówku i pszczela rodzina zginie z głodu, zanim w środowisku pojawią się pierwsze nektarujące kwiaty.
Młody czerw, czyli larwy pszczół są bardzo wrażliwe, zatem szczególnie podatne na choroby w czasie zimy. Jeśli po ociepleniu nastąpią mrozy, pszczoły nie będą w stanie wygrzać larw i doprowadzi to do ich śmierci, lub szerzenia się groźnych chorób w ulu.
Kiedy prognoza pogody zapowiada jeszcze większe zimowe ocieplenie np. 8-10 stopni Celsjusza, wiele osób myśli o relaksie w wiosennej aurze. Jednak do tej grupy nie zaliczają się pszczelarze. Oni w taką pogodę zimą muszą zachować szczególną czujność.
W ciepły słoneczny dzień zimowy temperatura w pasiece może dojść do 12 stopni, a to oznacza, że robotnice będą już wylatywać z uli. Oczywiście w styczniu nie znajdą żadnego pokarmu dla siebie, jedynie mogą znosić wodę do ula. Zimowy oblot pszczół w pasiece może stać się cenną obserwacją dla pszczelarza.
Nienaturalna pogoda w trakcie zimy sprawia, że pszczelarze pozostają bardzo czujni. Kontrolują częściej ule i sprawdzają, czy pszczoły nie mają zbyt małych zapasów pokarmu, aby dotrwać do wiosny
Ciepła zima sprawia, że pszczelarze kontrolują dodatkowo ule, sprawdzając, czy rodzinom pszczelim nie brakuje pokarmu. Jeśli robotnice siedzą tuż pod daszkiem ula, może to oznaczać, że już więcej pokarmu nie mają. Pszczelarze dokładają im wtedy pokarm awaryjnie, aby uchronić je od głodu.
